اسب ها چقدر عمر می کنند؟

بسیاری از اسب ها بیش از سی سال عمر می کنند که حتی از قدیمی ترین گربه ها یا سگ ها نیز بیشتر است. در واقع، بسیاری از اسب ها بیش از 30 سال با مراقبت خوب زندگی می کنند. برخی از اسب های ارشد هنوز هم سوار یا سبک رانده می شوند.

پیشرفت در درک مراقبت از حیوانات و دامپزشکی طول عمر اسب ها را افزایش داده است، همانطور که بهبود دانش پزشکی و تغذیه به نفع انسان بوده است. این بدان معناست که اسب ها و اسب ها مانند بسیاری از مردم بیشتر از همیشه زندگی می کنند. با این حال، واقعیت این است که برخی از نژادها بیشتر از بقیه عمر می کنند.

متوسط ​​عمر یک اسب اهلی 20 تا 30 سال است. بسیاری از اسب‌ها بسیار فراتر از این میانگین هستند. پونی‌ها بیشتر عمر می‌کنند و بسیاری از اسب‌ها هنوز تا 30 سالگی به عنوان معلم مدرسه خدمت می‌کنند. چند اسب و اسب حتی ممکن است به سن 40 سالگی یا بیشتر برسند. اسب های بزرگتر مانند نژادهای کشنده معمولاً به اندازه نژادهای کوچکتر مانند عرب ها عمر طولانی ندارند. البته برای هر قاعده ای استثنا وجود دارد. برخی از اسب های کشنده واقعا مسن در آنجا وجود دارند.

با این حال، بررسی سن شدید ممکن است دشوار باشد، به خصوص اگر اسب ها مدارک شناسایی نداشته باشند و چندین بار صاحب آن را تغییر داده باشند. با نگاه کردن به دندان‌های اسب می‌توانید سن تقریبی را تشخیص دهید، اما دندان‌ها روشی 100 درصدی برای تعیین سن آن نیستند، به‌خصوص که سن آنها بیش از بیست سالگی است. بنابراین، مگر اینکه اسب دارای نوعی پاسپورت مسابقه یا مدارک ثبت نام باشد که هویت آن را تأیید می کند، اطلاعات مربوط به سن ممکن است از بین برود.

روی خط کلیک کنید

بسیاری از مردم گزارش می دهند که با مراقبت خوب، اسب های سالخورده آنها به زندگی سالم و مفید ادامه می دهند. با توجه دقیق به نگهداری اولیه اسب سالخورده مانند تغذیه، مراقبت از دندان و سم، بسیاری از اسب ها می توانند تا سال های پیری سالم و مفید باقی بمانند و حتی در صورت بازنشستگی کامل برای صاحبان خود مایه شادی باشند. برخی از آنها ممکن است هنوز برای آموزش دادن به کودکان مورد استفاده قرار گیرند، در حالی که سایر اسب‌های مسن و بازنشسته، اسب‌های جوان را همراهی می‌کنند و به آنها رفتارهای خوب اسب را آموزش می‌دهند. دیگران فقط به خاطر شخصیت و حضورشان لذت می برند.

گاهی اوقات، یک مشکل سلامتی، صاحب اسب را مجبور می‌کند تا قبل از اینکه طول عمر طبیعی خود را به پایان برساند، او را اتاناز کند. عوارض ناشی از قولنج باعث تصمیم گیری می شود، یا اسب ممکن است به دلیل مشکل سلامتی دائماً درد داشته باشد. اگرچه این امر طبیعی به نظر نمی رسد و تصمیم بسیار دشواری است، اتانازی ترجیح داده می شود تا اسبی که زندگی پر از درد و مبارزه داشته باشد. با این حال، اسب‌هایی که از نظر بدنی خوب هستند، شانس بسیار بیشتری برای زندگی سالم و مفید بسیار فراتر از اسب‌های چند دهه پیش دارند.